“Door corona én niet meer werken én niet meer volleyballen”
Het vervelende aan deze situatie is dat ik niet meer kan werken én niet meer kan volleyballen. Ik werk op een kinderopvang waar ik te maken heb met kinderen van 0 tot 12 jaar. Ik sta een keer in de week op de babygroep en ik moest daar helaas mee stoppen. Uiteindelijk ben ik ook gestopt met werken op de BSO omdat ik anders te veel risico loop om ziek te worden.
Ook kan ik nu niet meer volleyballen en dat deed ik twee keer in de week 1,5 tot 2 uur. Ik mis nu dus sowieso 4 uur sporten in de week, en doordat ik niet meer werk heb ik ook veel minder beweging. Dit merk ik in mijn conditie en de spierkracht in mijn benen. Gelukkig kan ik nog wel wandelen. Ik train voor de Nijmeegse Vierdaagse en daar heb ik nu dan wel weer alle tijd voor. Al merk ik ook hierbij dat mijn benen aan het verslappen zijn doordat ik niet meer sport. Mijn benen houden het helaas niet langer dan 17 kilometer vol. Ik moet nog even door blijven trainen dus!
Sinds een week begin ik de dag met yoga. Dit is vooral heel fijn om al je spieren even los te maken en om op je ademhaling te focussen. Ook heb ik samen met mijn vriend een bokszak gekocht en een springtouw. Hij moet ook aan zijn conditie werken, dus dat gaan we nu samen doen op onze zolder, waarvan we een mini-sportkamer hebben gemaakt.
Naast sporten en wandelen heb ik ook veel klusjes voor in en om het huis bedacht. Ik stuur mijn vriend dan met een lijstje op pad naar de bouwmarkt of het tuincentrum...
En, niet onbelangrijk, ik ben ook bezig met afstuderen. Dat is nu heel lastig, want er kan geen goed kwalitatief onderzoek worden gedaan omdat iedereen binnen moet blijven. Gelukkig bieden vragenlijsten en videobellen uitkomst.
Wat ik wel heel fijn vind aan deze situatie is dat de wereld even in ‘slowmotion’ gaat. Ik heb altijd een volle agenda en ik vlieg van hot naar her, maar nu ik thuis zit ervaar ik rust en dat voelt fijn.
